Κείμενό μου στις 02/02/2007 για την πρόταση μομφής που είχε καταθέσει το ΠΑΣΟΚ
Κατά την πρόταση μομφής του ΣΚ που κατέθεσε ο κος Παπανδρέου χρησιμοποίησε τουλάχιστον 11 φορές τη φράση "Σε μια σοβαρή κυβέρνηση, αυτός ο υπουργός θα είχε πάει σπίτι του. Στην δική σας κυβέρνηση, παραμένει." και σε διάφορες παραλλαγές της. Διαπιστώνω ευχάριστα, ότι ο πρόεδρος κάνει προόδους στη χρήση της Ελληνικής γλώσσας, επαναλαμβάνει τις προτάσεις του για να μπορεί να τις εμπεδώσει και να τις κατανοήσει. Τώρα πως όλοι οι δημοσιογράφοι-υποστηρικτές του, ανακάλυψαν ότι είναι γιος του αειμνήστου Ανδρέα δεν μπορώ να το καταλάβω, τους υπενθυμίζω ότι δεν ήρθε με παρθενογένεση, αλλά έχει και μια μαμά, τη Μαργαρίτα (Yeah mommy!!).
Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω πως επικοινωνιακά κέρδισε τις εντυπώσεις. Μήπως έχω διαφορετική αντίληψη της Ελληνικής πραγματικότητας ή έχω κανά νοητικό πρόβλημα; Ούτε λίγο, ούτε πολύ ο εν λόγω κος μας ζήτησε να έχουμε επιλεκτική μνήμη, να θυμόμαστε τις τσιριμόνιες της τωρινής κυβέρνησης και της 20ετους να μη θυμόμαστε τίποτα. Ίσως να θεωρεί ότι με την καταδίκη του κόμματός του στις εκλογές έκανε το χρέος του και εξιλεώθηκε στα μάτια του λαού. Για μένα όμως δεν ισχύει αυτό!!! Δεν γίνεται να καταχρεώνεται το έθνος, να συσσωρεύεται όλος ο πλούτος σε μερικούς και να ανακαλύπτει τώρα ότι η τωρινή κυβέρνηση τα δίνει στους πλουσίους. Οι "μωρές παρθένες" του κόμματός του δεν έκαναν το ίδιο; Μάλλον επειδή ο ίδιος έκανε thinktanking στο USA και στην Ευρώπη δεν έπεφταν στην αντίληψή του και πολλά. Κάτι τέτοια φοβάμαι...
Από τη μεριά του λέει ότι ο λαός θα αποφασίζει για την τύχη του. Το ονομάσανε τρίτο δρόμο, παράδρομο και Κατεχάκη γωνία!; Δεν ξέρω στην περίπτωση που ο λαός αποφανθεί το αντίθετο για θέματα εξωτερικής πολιτικής που ο ίδιος υπερασπίζεται, πια θα είναι η αντίδρασή του!!! Ή η ριζοσπαστική δημοκρατία για την οποία διατείνεται, θα είναι το ίδιο επιλεκτική όπως με τη μνήμη του;
Το ριζοσπαστικότερο στη χώρα αυτή δεν θα ήταν ένα τρομοκρατικό χτύπημα στο Κοινοβούλιο (όπως διατύπωσε ο Επαναστατικός Αγώνας στην προκήρυξή του) αλλά η κατάργηση του συνδικαλισμού (όπως πρότεινε ο Σαρακατσάνος). Γιατί η πολιτική όπως είναι αυτή τη στιγμή - με τα "κακομαθημένα παιδάκια" της ΝΔ, τα "προβληματικά" του ΠΑΣΟΚ (όποτε θυμούνται το σοσιαλιστικό χαρακτήρα τους, χαίρονται), τα παιδιά του μοναδικού κομμουνιστικού μπλοκ της Ευρασιατικής Ηπείρου (άντε το δεύτερο, γιατί είναι και η Β. Κορέα, Ρωσία και Κίνα αλληθορίζουν ελαφρώς) και τα παιδιά του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ που βρίσκονται σύριζα στις απόψεις τους με την αριστερά και την δεξιά πλευρά της (ΠΑΣΟΚ) - το μόνο που κάνει είναι να διοχετεύει όλη αυτή την ένταση του Κοινοβουλίου στους συνδικαλιστές οι οποίοι με τη σειρά τους, σα βόμβες μολότοφ, κάνουν τη φασαρία με ένα και μόνο στόχο. Να βρεθούν και αυτοί σε ένα έδρανο της Βουλής. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά, ΝΟΥΝΟΥ όμως ένα!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου